2008.05.31
Jak ta danga
Jak ta danga w słóńcu, na niebie, sie blyszczy
I rozcióngo piykno, jasno, kolorowo,
Tak muszymy dzisiej, sam na Ślónsku, wszyscy
Widzieć Ciebie, downo, starzikowo mowo.
Już tysiónc lot tymu starożytne Piasty
Tóm mowóm, na klynczkach, rzykały do Boga,
Tóż trza nóm wyciepać te przeklyństwa, chwasty,
I sie downych słówek nauczyć od nowa.
Jak ta danga jasno, wysoko na niebie,
Łónczy dwa żywioły: mokry deszcz ze słóńcym,
Tak my sie zwracómy godeczko do Ciebie,
Niech Twoja moc dzisiej sam wszystkich połónczy.
Fojerman
|