2008.07.27

Ślónski blus

Sam piyrwej, tak za łebka,

jak prziszło trocha ciepła,

to było taki larmo

i szpas żeś mioł za darmo.

Bez tego, chopie, ani rusz.



Za grubóm, tam za hołdóm,

strzylali my ze szlojdrów,

niy jedyn grucza chyciył,

czy sine mioł pół rzici.

Pod okiym bojla lila-róż.



Na wodzie, kaj zalywo,

to tratwóm człowiek pływoł,

zwiónzane sztyry piyńki,

do rynki kijok ciynki.

Piratym był żeś grubskich wód.



Jak poszło sie do lasa,

to grzibów pełno tasza

w piynć minut człowiek znod,

grzibowo dziynnie jod.

Siyc grziby kosóm w lesie móg.



Roz poszli my do szynku,

a szynkosz padoł: synku,

tyś jeszcze je za młody,

tóż napij sie sam wody.

Już rano w oknie niy mioł szyb.



Jak prziszło, "co do czego",

to "wszyscy za jednego",

jak kery sam "zabłóndziył",

to poczuł, kto tu "rzóndzi".

Niy jedyn słabszy przi nas lyg.



Teraz sóm kómputery,

laptopy a bajery,

w chałupach kożdy siedzi,

nie znajóm sie sómsiedzi.

Kożdy sie w sztyrech murach skrył.



Jak fuzbal chcesz pokopać,

nie zbieresz sztyrech chłopa,

nie bydzie żodyn lotoł,

bo nie chce sie i po co.

Na szpacyr wylyź niy ma siył.



Kto przeżył sam lot pora,

pamiynto choćby wczora,

jak było piyrwej u nas,

choć była sam kómuna.

Do szpasu kożdy chynci mioł.



Aż prziszoł kapitalizm,

życi toczy sie dali,

sam zaczón rzóndzić pinióndz

i nasze życi zmiyniył.

Ón główno rola teraz gro.



Minyły downo czasy,

z tych lot młodziyńczych naszych,

skónczyły sie przijaźnie,

sóm inksze rzeczy ważne.

Tam tego świata niy ma już.



Trza siednyć se na ryczka,

zaśpiywać ta pieśniczka,

spóminać tak przi piwie,

a głowa sie już kiwie.

Tóż kóńczyć trza tyn ślónski blus.


Fojerman