Człowieku zmynczóny

siednij se tu przi mie,

z jegeł sebleczónym,

starym, biydnym brzimie.



Jak dycko przed zimóm

jegły mi opadły

i choćby pierzina

na trowa se siadły.



Korzynie ochrónióm,

a jak zima minie,

brzim zaś bydzie wónioł,

zielóny, w dolinie.


Fojerman