2006.08.06

Obiod

Warza dzisiej kluski ślónski ze róladóm,

do tego kapusta modro, do obiadu.

Prziznóm sie Wóm piyrsze zarozki do tego:

niy wiym, co mi wyndzie, bydzie to mój debiut.



Kartofli naszkrobia, uwarza na kluski,

pokreja podroba, szpyrki do kapusty.

Uwarza kómpotu, rabarber pokreja,

niy bydzie kłopotu, tako móm nadzieja.



Na nudle, na ciasto, wezna nudelkule.

Dyć już żech pociaproł rynkowy z koszule.

Kapusta trza krónżać, czy potrzyć na tarle?

Czy jo z wszystkim zdónża? Szanse móm tu marne.



Rosnóm te trudności, potrzebuja rady:

czy miynso bez kości mo być na rólady?

Jo wiym do terazka to yno, niestety,

że trzeba potrzaskać miynso na kotlety.



Rólady trza warzić, w brytfanie, we wodzie,

czy w oleju smarzić? Cało kuchnia w smrodzie.

Spolył żech rólady, zaloł żech to wodóm,

wszyndziy pełno sadzy. Horror! Jo Wóm godóm.



Kluski rozwarzóne, zostoł roztwór wodny,

rólady spolóne, jo je dali głodny.

Kapusta żech warzył, cało żech przesolył,

deklym żech sie sparzył, wszystko je na zoli.



Garce popolóne, w kuchni, jak po wojnie,

jo w pojstrzodku, w krómie, siedza se spokojnie.

Doszol żech do wniosku: wezna chleba krómka,

ze dwa zómbki czosku, zrobia se wodziónka.



Wiyncy sie niy bawia, idzie mi to słabo,

Jo kuchnia zostawia chyba lepszy babóm.


Fojerman