|
|
|
2007.09.03
Ty, Ślónsko Mowo
Ty, Ślónsko Mowo, Ojcowizny Naszyj siyło,
Połóncz nas na nowo. Prziwróć, co kedyś było
Symbolym tyj ziymie. Wtedy, w tych strasznych czasach,
Co szło godać yno w zegródkach, abo w lasach,
Za Ślónsko godka śmierć groziyła czasym. Za to,
Że Cie kto używoł, mynczyli całe lata,
We wiynziyniach, lagrach. Wyciepowali za Cia,
Za kara, chłopa z gruby, z fabryki, z roboty,
A dziecka ze szkoły, z chałupy. Wtedy to Ty
Trzimałaś ludzi do kupy. Bez całe wieki
Przetrwałas te szykany, komuny, bezpieki...
Jak już wolność sam prziszła i idzie zaś godać,
Niy mosz rangi. Teraz je przeca nowo moda,
Na angelski, na slangi. Godać po naszymu
Je tu wielkóm gańbóm. Przi podynściu takimu
Daleko nie zańdóm, wszyscy twoji synowie,
Co chcieli by zapómniec ojcowej mowie.
Kto mowa zapómino, tyn tożsamość traci,
Oby tyj strasznyj cyny niy prziszło nóm płacić...
Fojerman
|
|
.png)