Stanisław Neblik - Fojerman Godej, czytej a pisz po ślonsku
 
Ô mie
Piyrszo strona
Napisz do mie - kontakt 
Linki
Fraszki a powiedzynia
Velorex
Radzijów, Rybnik
Fraszki a powiedzynia II
Fraszki a powiedzynia III
Opowiadania
Fraszki a powiedzynia IV
Tłōmaczynia
Fraszki a ppwiedzynia V
Zwyrtki
Szpacyjka
Dlo dziecek
Tłōmaczynia II
Zwyrtki II
Dlo dziecek II
Zwyrtki III
O Tigrze we fligrze
Dlo dziecek III
Slónsk downiyj
Slónsk dzisiej
Ślónsk dzisiej II
Limeryki
Śpiywki ślónski
Limeryki II
Prziroda
Limeryki III
Ślabiczka
Wiersze roztomańte
Limeryki IV
Ślabiczka II
Wiersze roztomańte II
Limeryki V
Wiersze roztomańte III
O Fojermanie
O kocie w samolocie
Po polsku - dla dzieci
Po polsku - różne
Po polsku - dla dzieci II
Po polsku - dla dzieci III
Po polsku - różne II
To już było (archiwum)
Podziel sie sobom
Bruksela
Kiczka
Strasburg 2019
Gōrnoślōnsko Tragedyjo
Grabowina, moji gniozdo
Inksi ô nas
 


Licznik

o2u.pl - darmowe liczniki

Ksiónżka gości

 

Nowości i zmiany


2006.06.27

Gustla a Fridek

        W jednej wsi kole Rybnika żyła se dziołcha. Była óna biydno, niy miała szkół, ale była zawsze uśmiychnyto. Wołali na nia Gustla. Jak była mało, to taty zabiło ji na grubie, a mama znodła se inkszego i uciykła z nim, a Gustle dała do siyrocińca. Tam miyszkała óna pora lot, aż wziyna jóm do siebie jedna ciotka.

        Niy była óna dobro do Gustle. Kozała ji robić ciynżko w dóma, jak służóncyj. Kuzynki tyż ji cały czas robiyły na złoś. Gustla musiała wszystko robić, sprzóntać, warzić obiod, paś koza, pleć zegródka, óne brały deki i opalały sie yno na słóńcu, a wieczorami lotały po muzykach. Gustla niy skarżyła sie żodnymu, yno zawsze sie uśmiychała i kożdymu pómogała.

        Keroś sobota ciotka pado:

      - My jadymy dzisio na wycieczka, do Pszczyny, oglóndać zómek, a ty mosz porychtować wszystko, pozamiatać, pomyć, nawarzić obiadu. Jak wrócymy wieczór, to mo być ciepło woda, żeby my sie mógły wykómpać. Mosz wziónś z pywnice kibel i iś na hołda, nazbiyrać wónglo, żeby było czym w kachloku napolić.

       Gustla na to:

      - Dobrze ciotko, co kożecie, to zrobia.

       Pojechały wszystki baby z dóma, a Gustla wziyna sie do roboty: sprzónto, warzi, bigluje. Jak wszystko porobiła, wziyna wózek stary, kibel i pojechała na hołda. Nazbiyrała pełny kibel wónglo i jedzie drógóm nazod. Zaglondo, z przeciwka jedzie jakoś rychtyk fajno bryka, na biołych blachach, a w niyj jakiś karlus w ciymnych brelach. Dziwo sie, a ón stanył przi niyj i otworził dźwiyrze:

        - Kaj to idziesz paniczko?

        - A, jada du dóm z wónglym, musza napolić w kachloku, żeby ciotce było ciepło.

        - Wiysz co - pado karlus - ty mi sie fest podobosz. Pódź zy mnóm dzisio na muzyka. Potańcujymy trocha.

       - Niy moga, musza być w dóma, niż ciotka przijedzie.

       - Niy bój sie, jo cie odwieza nazod. Oblycz se fajny klajd i czekej przed chałupóm za godzina, a jo przijada.

         Gustla myśli : możno bych poszła, ciotka z kuzynkami pojechały, bele zdónża wrócić przed nimi. I pado:

        - Dobra, byda czekała, ale musza być w dóma o dziewiontej wieczór.

        - Niyma sprawy.

         Leci Gustla du dóm, wesoło, że bydzie se mógła tyż roz potańcować. Niż jeszcze przeleciała godzina, była już gotowo i czekała na Fridka przed fórtkóm. W tym nowym klajdzie wyglóndala jak jako królowo. Na wiyrchu miała przibleczóno jakla, bo wieczory były już doś chłódne.

        Na miejscu wszyscy oglóndali sie za Gustlóm, kożdy sie pytoł, kto to jest. Żodyn jóm niy poznoł, bo óna mało wychodziła z dóma, niy lotała na muzyki, ani niy chodziła wystrojóno w taki balklajd.
Tak tańcowali cały wieczór i Gustla zapómniała o całym świecie.W przerwie miyndzy tańcowaniym poszła se do zdrzadła poprawić włosy. Naroz zaglóndo na zygor na ścianie, a tam jest już piynć po dziewióntyj. W jednym mómyncie przipómniała se o ciotce i obowiónzkach w dóma. Leci do Fridka i pado:

      - Wybocz, ale musza już lecieć, bo ciotka bydóm sie na mie gorszyć.

       Tak, jak stoła, wyskoczyła na dwór i pogoniyła piechty du dóm. Fridek, niż sie skapowoł i pozbiyroł wszystko, to jóm już downo niy było. Myśli: kaj jóm teraz szukać po cimoku? Niy pamiynto ani drógi dobrze. Zostoł yno z jaklóm, bo Gustla tak sie śpiychała, że poleciała bez niyj.

        Na drugi dziyń rano Fridek biere auto i jeździ po wsi, żeby se przipomnieć, kaj to spotkoł wczora ta szwarno frela. Stanył przed jednym dómym, co mu sie zdało, że to był tyn i poszoł zadzwonić. Dźwiyrze otworziła jakos starszo baba, trocha przi sobie i zaglóndo na niego, a ón ji pado:

      - Mamulko, poznoł żech ostatnio tako gryfno frela, ale zapómniała se jakla i chciołbych jóm oddać.Niy mocie tu jakij frele?

       - Móm trzi frele w dóma. Czekej yno, kawalerze, to jo ich zawołóm.

       I poszła wołać swoji dziołchy. Prziszły, jedna za drugóm i próbowały oblyc ta jakla. Ale kaj. Żodno niy pasowała do jakle.Co jedna to szyrszo. Jakla chudo, jak na osa prawie.

       Synek załómany, że pomylył chałupa i niy znojdzie swojij Gustle
idzie nazod do auta. Zaglóndo, a tam ktoś pleje zegródka. Prziszoł bliży i widzi, że to jego Gustla. Skoczył ku niyj, wzión jóm na rynce i doł kusku.

       Tak to znod Fridek swoja Gustla. Od tego czasu przijyżdżoł czynsto po nia, jak był w Rybniku i broł na muzyka. Ciotce sie to niy podobało, bo chciałaby, żeby Gustla lepszy robiyła co w dóma, ale Fridek niy ustympowoł.

        Po roku, bez lato, wzión Fridek swoja Gustla i pojechali do Essen. Od tego czasu żyjóm tam dłógo i szczynśliwie. Majóm porka dzieci. Co roku w lato przijyżdżajóm do Rybnika i zawsze potym widać świyże kwiotki na grobie taty i starzika. Ciotka i kuzynki tyż niy majóm co chalatać, bo co chwila przijyżdżo do wsi auto i prziwozi paczka z rajchu.

       Tak to sie kończy ta nasza bojka o Gustli i Fridku.



Fojerman



 
Copyright (c)2009-2024 {Stanisław Neblik - Fojerman}