2012.03.20

Zygor a kukółka

Wybroł sie zygor na kurs chodzynio,

Bo choć już tyko tak od wieków,

To świat sie teraz tak pozmiynioł,

Że bez papiórów ni ma leko.

Chodzi spokojnie kajś na ścianie,

A san mu klupie ktoś na dźwiyrze.

To Policyjo: - „Halo. Panie,

Muszymy se pogodać szczyrze,

Bo na kómynda prziszło pismo,

Że robotników mosz na czorno.

Kukółka sam u ciebie miyszko,

A przeca wiysz, że tak nie wolno.

I mało tego, ty w dodatku

Fyrmy nie zgłósiół żeś w urzyndzie

I nie opłacoł żeś podatku.

Zygorze, to ci tak nie przyndzie.

Od jutra mosz założyć spółka,

Wyrobić REGON, NIP i konto.

Na pół etatu weź kukółka,

A po godzinach niech ci sprzónto.”

Zygor tak wisi, smutno mo mina,

Bo wzión se do sia wszystki te słowa,

Prziszła na niego czorno godzina,

Tóż rozbolała go festy głowa.

Wól – nie wól idzie, na stare lata,

Co by roboty swojij nie stracić,

Urzyndy zwiydzo wszystki sam, a tam,
A i kukółce zaczón już płacic.

Już wszystko chodzi, jak w zygarku.

Tóż pozór dej se siostro, bracie,

Łep trzeba dycko mieć na karku,

Bo czas tyż może prziś i na cia.

Fojerman