Stanisław Neblik - Fojerman Godej, czytej a pisz po ślonsku
 
Ô mie
Piyrszo strona
Napisz do mie - kontakt 
Linki
Fraszki a powiedzynia
Velorex
Radzijów, Rybnik
Fraszki a powiedzynia II
Fraszki a powiedzynia III
Opowiadania
Fraszki a powiedzynia IV
Tłōmaczynia
Fraszki a ppwiedzynia V
Zwyrtki
Szpacyjka
Dlo dziecek
Tłōmaczynia II
Zwyrtki II
Dlo dziecek II
Zwyrtki III
O Tigrze we fligrze
Dlo dziecek III
Slónsk downiyj
Slónsk dzisiej
Ślónsk dzisiej II
Limeryki
Śpiywki ślónski
Limeryki II
Prziroda
Limeryki III
Ślabiczka
Wiersze roztomańte
Limeryki IV
Ślabiczka II
Wiersze roztomańte II
Limeryki V
Wiersze roztomańte III
O Fojermanie
O kocie w samolocie
Po polsku - dla dzieci
Po polsku - różne
Po polsku - dla dzieci II
Po polsku - dla dzieci III
Po polsku - różne II
To już było (archiwum)
Podziel sie sobom
Bruksela
Kiczka
Strasburg 2019
Gōrnoślōnsko Tragedyjo
Grabowina, moji gniozdo
Inksi ô nas
 


Licznik

o2u.pl - darmowe liczniki

Ksiónżka gości

 

Nowości i zmiany


2007.11.26


Maciek - zwierzónt przijaciel


Miyszkoł roz we wsi mały Maciek.

Kożdy go z tego od downa znoł,

Że był to wielki zwierzónt przijaciel,

Bo ón zwierzóntkóm ogrómnie przoł.



Chodziył ón z tatóm na szpacyr dycko,

Kożdego tydnia, zima, czy lato,

Czy meter śniega, czy wielki hyca,

Do lasa chodziył Maciek ze tatóm.



Jak była wiosna, chodziyli cicho,

Coby zwierzóntka strachu niy miały,

Słóchali pisku, śpiywu słowików,

Strómy tak piyknie majym wóniały.



Jak prziszło lato i wielki hyca,

Siodali w ciyniu, przi wielkij brzozie,

Przed prómiyniami słóńca skryci,

Tata mu bojoł o tyj przirodzie.



Jak prziszła jesiyń, minyło lato,

To zbiyroł tata w lesie grziby.

Maciek nazbiyroł dymbiónek tasza.

Ciekawe po co? Co to za dziwy?



To żodne dziwy, to móndrość taty.

Ón zno prziroda i o tym wiy,

Że trza na zima zrobić zapasy,

Bo dzik bez zima wszystko zjy.



Jak prziszła zima, nasuło śniega,

Maciek do miecha nabiyroł siana

I go poganiać nie było trzeba,

Zaroz wióz sarnóm jodło na saniach.



Woziył zwierzóntkóm kartofle w gorkach,

Dwie skrómki suchego chleba,

W tytce dlo ptoszków pół kilo ziorka.

Ón wiedzioł, co kómu trzeba.



Jak yno wjechoł do lasa Maciek,

Zwierzóntka wszystki już stoły,

Óne wiedziały, że to przijaciel

I bezto mu tak fest przoły.


Fojerman


 
Copyright (c)2009-2024 {Stanisław Neblik - Fojerman}