|
|
2006.11.30
Pokożcie wszystkim
Ślónsku ty nasz czorny, co nóm wóngel dowosz,
choć tela ciyrpiynio sztyjc od nas doznowosz,
ziymia ci przisypoł kożuch hołdów hruby,
luft ci zatruwajóm te huty i gruby.
Wybocz ty móm, Ślónsku, nasza niegodziwość.
dej nóm lepszy siyły, by sie to zmiyniyło,
by my w kóńcu zaczli dbać o nasze skarby,
żeby my odkryli twoji piykne barwy.
Jest przeca na Ślónsku, w Rudach, pałac stary,
kaj żyli Cystersi. Jest Pszów, sóm Piekary,
kaj na kalawryjskim wzgórzu Panna Świynto
nad nani doglóndo i dycko pamiynto.
A tam, kónsek dali, na opolskij ziymi
świynto Anna czuwo nad nami grzesznymi.
Sóm na Śloósku lasy, piykne krajobrazy,
sóm rzyki, jeziora...Alech sie rozmarzył.
A te stare miasta, piykne familoki,
przi nich te chlywiki, inksze króliczoki..
To sóm przeca perły, o kerych trza godać,
szanować, odnowiać, potómnym zachować,
żeby nasze wnuki tyż coś z tego miały,
żeby te uroki Ślónska tyż poznały.
Trza nóm tyż przekónać do Ślónska przibyszy
ze wschodu, z północy. Niech kożdy usłyszy
naszo piykno godka, kultura niech pozno.
Jak im pokożymy, to wtedy tyż możno
lepszy nos zrozumióm, ślónsko specyfika,
nie bydóm sie sami we blokach zamykać.
Przeca nie je ważne, kto prziszoł i skónd,
bele ón pokochoł nasz przepiykny Ślónsk.
Sóm jeszcze inksze skarby na tej ziymi,
o kerych niy pisza. Wszystkich tu wymiynić
nie dóm przeca rady, bo jo na Wos licza,
że kożdy też zacznie przedstawiać oblicza
swojij Ojcowizny, swojich strón rodzinnych,
od dzisiej na nowo, w barwach lepszych, innych.
Gruby wszyscy znajóm, o hołdach słyszeli,
ale lepszy bydzie, tak myśla, jeżeli
pokożymy tyn Ślónsk, te nasze zwyczaje.
Niech wiedzóm jak Ślónzok Ojcowiżnie przaje.
Swoji prziwiónzani niech kożdy pokoże,
jak razym ruszymy, wtedy to pómoże.
Tóż pokożcie wszystkim TY Babo, TY Chłopie,
jak Ślónzok u siebie miyszko w tej Europie.
Fojerman
|
|