2008.01.31


Maskynbal, czyli zebra


Już od downa w karnawale

Robiyło sie śmiyszne wice,

Tóż muzyka z maskynbalym

Miały zwierzynta w Afryce.



Kómbinuje kożdy, myśli,

Czym drugigo sam zaskoczyć,

Jak sie oblyc, co wymyśleć,

Abo, co drugimu spsocić.



Żyrafa już mo plan piyrszy:

Plyjt prziciepła se na pleca,

A pod spodkiym pukel styrczy.

Już żech je kamela przeca.



W co inkszego sie zabawiył

Stary wicman, hipopotam,

Bo ón skrzidła se prziprawiył

I udowoł szmaterloka.



Muzykantym bydzie słoń,

Zagro walca na wesoło,

Inkszy plan mo czorny kóń -

Przemaluje sie na bioło.



Siedzi kóń i farba miyszo,

Naszykowoł se do biksów,

Dyć małpice były blisko,

Óne wica robióm dycko.



Klacz maluje wartko kónia,

Synek przi tym ji pómogo,

Piyrsze jedna, drugo stróna,

A na kóńcu łeb i ogón.



Tańcuje zwierzónt korowód,

W roztomańtych klajdach, maskach,

W świycidełkach, kolorowo.

Twało by tak do terazka...



Ale, jak to dycko bywo,

Jak zabawa two w najlepsze,

Naroz sie fest zamroczyło

I lunyło letnim deszczym.



Wszyscy sie pod strómy skryli,

Czekali aż deszcz sie skóńczy

I choć mokrzi trocha byli,

Za chwila zaś było słóńce.



Oroz wszyscy sie dziwajóm,

Co sie to stało terazki?

Czegoś takigo niy znajóm -

Kóń sie zrobiył cały w paski.



A małpice, jak to óne,

Wica robióm wszystkim dycko,

Pyski majom roześmióne -

Namiyszały farby nitro.



Tak sie wyjaśniyło wszystko,

Co sie to kóniowi stało,

Trocha zmyło sie, jak dycko,

A trocha farby zostało.



I tak wtedy, przi cufalu,

Nowe zwierze tam poznali,

Królowóm maskynbalu

Wszyscy zebra obwołali.

Fojerman