2010.11.23

Ballada za dwa złote

Bergóny wóngel kopali

Na akord my fedrowali.

Pióntek, czy świóntek kopali fest,

Bo ón na eksport potrzebny jest,

Muszóm wagóny jechać na wschód,

Tóż kożdy kopoł, wiela tyż móg.

Za czasów naszych starzików

Tysiónce było górników,

Ojcowie i syny, sam całe rodziny,

Sam kożdy na grubie robiół.

A w dziyń Barborki wypić se szło,

Bo kożdy bergmón pół litra mioł,

Piwo do kufek loło się fest,

I laga wósztu dostoł żeś też.

Swiyntować wiyncyj nie bydóm,

Zostali sam sami z biydóm,

Górników zwolnili, odprawy przepili,

I ni ma ani na piwo.

Tóż trza nóm zbiyrać na hołdzie złóm.

Biksy po piwie w hasiokach sóm.

Jak sie co sprzedo, bydzie na chlyb,

Dzisiej, w Barborka, z fetym se zjym.

Zostały yno wspómniynia,

Ordery i odznaczynia,

W szuflodzie w waszcziszu i pukel na krziżu,

W kómplecie drzewianno kryka

Barbotko, patrónko nasza,

Niż jeszcze światło sam zgasza:

Na piwo nie styknie, tóż prosza Cie piyknie,

Pożyczej chocioż dwa złote.

Tak sie nóm kóńczy ballada ta,

Bo obchód zrobić hasioków trza,

Co tam nazbiyróm, sprzedóm na złóm,

Jutro Barborce dwa złote dóm.

Fojerman

Uwaga. Śpiywać do melodie „Górnicze skarby pod ziymióm”