2005.07.25

Wyntile

Idzie Antek do baru na piwo i z daleka już sie dziwo:

widzi od Francka koło. Pod barym óne stoło.

Niy myśloł ani chwile i powykryncoł wyntile.

"Niy bydzie sómsiod na kole jeździył ożarty, po gorzole".

W barze po piwie wypiyli, przeca kómplami byli,

Francek był już doś słaby i poszoł du dóm, do baby.

Luftu w kole niy mioł, to szoł i w duchu sklinoł:

"Czekej ty yno, jeszcze gupot ci sie odechce".

Szynkorz już bar zawiyro i Antek sie du dóm zbiyro,

idzie drógóm jak umi, a piwo mu w łepie szumi.

Wtym coś go śmigło w nogi i leży już jak długi,

kulo sie cały w marasie, wszyndy mo same chasie.

Grucza na czole nabiył, o mało sie niy zabiył.

Na dworze jest już cima, to Francek rozcióngnył lina.

Za strómym cicho siedzioł, że Antek idzie wiedzioł,

teraz puko ze śmiychu, jak ón stowo w pośpiychu.

"Jo szoł dzisio kole koła i niy móm zdartego czoła".


Fojerman