Stanisław Neblik - Fojerman Godej, czytej a pisz po ślonsku
 
Ô mie
Piyrszo strona
Napisz do mie - kontakt 
Linki
Fraszki a powiedzynia
Velorex
Radzijów, Rybnik
Fraszki a powiedzynia II
Fraszki a powiedzynia III
Opowiadania
Fraszki a powiedzynia IV
Tłōmaczynia
Fraszki a ppwiedzynia V
Zwyrtki
Szpacyjka
Dlo dziecek
Tłōmaczynia II
Zwyrtki II
Dlo dziecek II
Zwyrtki III
O Tigrze we fligrze
Dlo dziecek III
Slónsk downiyj
Slónsk dzisiej
Ślónsk dzisiej II
Limeryki
Śpiywki ślónski
Limeryki II
Prziroda
Limeryki III
Ślabiczka
Wiersze roztomańte
Limeryki IV
Ślabiczka II
Wiersze roztomańte II
Limeryki V
Wiersze roztomańte III
O Fojermanie
O kocie w samolocie
Po polsku - dla dzieci
Po polsku - różne
Po polsku - dla dzieci II
Po polsku - dla dzieci III
Po polsku - różne II
To już było (archiwum)
Podziel sie sobom
Bruksela
Kiczka
Strasburg 2019
Gōrnoślōnsko Tragedyjo
Grabowina, moji gniozdo
Inksi ô nas
 


Licznik

o2u.pl - darmowe liczniki

Ksiónżka gości

 

Nowości i zmiany

Utwór oparty na książce pochodzącej z serwisu Wolne Lektury

https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wloczegi.html

Tutuł oryginalny:

Autorzy: Jacob i Wilhelm Grimm

Tłumaczenie polskie: Bolesław Londyński


Tłōmaczyni ze j.polskigo na j.ślōnski: Stanisław Neblik


2022.02.03

Wandrusy


Kokotek pado roz do cipki:1

- Terazki w tym czasie ôrzechy sōm przeważnie zdrzałe, pōdź, pudymy wroz na gōra, a najymy się do pełna, niż nōm ich wywiōrka zebiere.

I poszli do kupy, a kej bōł to bioły dziyń, tōż ôstali do wieczora na gōrze. Dyć niy wiym, czy sie tak najedli, abo dopadła ich tako dziwotno2 wesołość, cōż, kej niy chcieli iś piechty nazod ku chałupie, a kokot musioł narychtować mało kolasa3 ze szupōw z ôrzecha. Jak kolasa była fertich,4 to cipka siadła dō niyj a padała do kokotka:

- Musioł byś sie zaprzyngnyć.

- Ja, jeszcze co! - ôdpedzioł kokotek. - Wola już se iś piechty ku chałupie, niż ciōngnyć ta kolasa z tobōm. Tak my sie niy ugodali. Fōrmōnym rod bych bōł, ale cobych sōm mioł ciōngnyć – to niy!

- Ô co sie wadzicie? - styrczyła5 się do godki ôroz kaczka. - Sōm żeście rabczykami.6 Kery wōm zwolōł chytać sie mojij ôrzechowej gōry? Doczkejcie, jo wōm pokoża!

A z tymi słowami dała sie7 na kokotka. Ale i kokotek bōł ôpowożniok,8 tōż chyciół sie ze kaczkōm niy na błozna. Na kōniec tak jōm żgnōł swojōm szporniōm,9 aże zaczła prosić ô smiyłowani,10 a za sztrofa rada przistoła na to, co jōm zaprzōngnōm do kolasy. Kokotek siod terazki a falbok,11 zrobiōł sōm siebie fōrmōnym, a zawołoł wiela mioł siyłōw:

- Dalij, ruszej, kaczko, chyżo!12

Jak ujechali kōnsek drōgi, to trefiyli iś dwōch piechty: jedyn bōł jegłōm13, a drugi bōł szpyndlikym.14 Ci trefiyni zawołali:

- Sztop! Sztop!

A padali, co za chwila bydzie ganc15 ćma i dalij iś w żodnym razie niy poradzōm, a ku tymu je srogi maras,16 tōż proszōm, coby ich państwo Kokotki chcieli wziōnś ze sobōm.

Byli na mojōwce za miastym, a sie zasiedzieli przi piwie, ani niy dali pozōr, jak ich noc zastała.

Kokotek zwolōł im siednyć, bo ôba byli chudzi a niy zbiyrali za moc placu, ale mieli prziôbiecać, co ani ônymu, ani cipce, niy bydōm deptać pō nogach.

Niyskoro we wieczōr kolaska przijechała do jednej kaczmy, a niy chcieli dalij jechać pō nocach, kaczka skuli tego, co niy była mocno we nogach, a przewracała sie roz na jedyn, a roz na drugi bok, tōż wjechali do wrotōw. Gospodorz festy sie stawioł, coby ich niy przijōnć: godoł, co kaczma je fol, bo tyż myśloł, co niy ma to żodno czelodka, co by z niyj szło co wyciōngnyć.

Jadnakowōż tak słodko mu przegodali, a ôbiecali mu dać jajco, co cipka sniōsła we rajzie, a mu prziôbiecali jeszcze , co bydzie mōg se ôstawić kaczka, co tyż dziynnie snosi jajca, tōż padoł, że mogōm ôstać na noc. Kozali se posłać poryncznie,17 a piyknie sie im spało.

Przi rozwidnioku,18 jak wszyscy jeszcze festy spali, kokotek ôbudziōł cipka, wziōn jajco, strzaskoł go, zjedli go ôba, a szupy wciepli do pieca we kuchni. Potym poszli ku jegle, co jeszcze spała, wziyni jōm za łep, a wraziyli do zesla19 ôd gospodorza, a szpyndlik do jego handtucha20. Potym, choćby nigdy nic, uciykli ôba bez śladu. Kaczka, co piyknie spała se pod gołym niebym, a ôstała na dworze, jak usłyszała, że uciekajōm, spamiyntała sie, ôszpluchała21 łepka we stowku, co pō nim troszka popływała, a potym uciykła ô wiela gibciyj, niż smyczyła sie przed tōm kolaskōm.

Pora godzin niyskorzij, gospodorz wygramlōł sie22 spod pierziny, umōł sie, a chcioł sie handtuchym utrzyć, dyć szpyndlik przicis mu sie do gymby, a zrobiōł czerwiōno fest srogo piska ôd ucha do ucha. Poszoł zarozki do kuchnie, a chcioł se fajfka zakurzić, ale jak yno prziszoł ku ôgniu, szupki ze jajca zaczły mu pyrskać po ôczach.

- Dzisiej idzie mi wszyjsko ôpacznie23 - zawołoł znerwowany, a siod na zesel, ale porwoł sie zarozki a ryknōł: Au! Au! Au! Bo jegła żgła go jeszcze gorszy i to niy we głowa.

Zły ôgrōmnie, zaczōn podyjrzować gościōw, co tak niyskoro przijechali wczora we wieczōr, dyć, jak poszoł wejrzeć, co sie z nimi stało, to zejrzoł, że ich niy ma.

A prziôbiecoł se, co dalij żodnych takich wandrusōw niy bydzie broł do kaczmy, bo kożdy z nich najy sie yno, wyśpi, niy zapłaci, a jeszcze krziwdy człowiekowi narobi.



Fojerman


1do kurki

2dziwna

3kareta

4gotowa

5wtrąciła

6złodziejami

7natarła, naskoczyła

8odważniak, zuch

9ostrogą

10o litość

11na koziołek

12żwawo

13igłą

14szpilką

15całkiem

16błoto

17wygodnie

18o świcie

19fotela

20ręcznika

21opłukała, opryskała

22wygramolił sie

23na opak


 

 
Copyright (c)2009-2024 {Stanisław Neblik - Fojerman}