2009.09.07

Tref Ślónzoków i Velorexów w Górkach Wielkich 5-6.09.2009

    Tref Ślónzoków i Velorexów skónczóny, kożdy je już w dóma i trocha dycho.

     Na poczóntku chcioł bych podziynkować wszystkim: organizatoróm, jak i uczestnikóm trefu na czele z Antónym i Jego Żónóm. Bez nich nic by my nie zroblili. Dziynkuja tyż inkszym uczestnikóm, kerzi pómogali w organizacji jodła, picio, kónkursów, sponsorowaniu imprezy. Nie chca sam żódnego wiyncy wymiyniać, poza Antónym, bo wszyscy sie prziczyniyli do sukcesu (móm nadzieja) tego trefu.

      Tóż teraz o samym trefie. Zaczło sie wszystko już downo, w połowie lipca, ale tak właściwie to we pióntek, jak my zajechali z Rafałym (siostrzyniec) do Górek, do Antona. Chcieli my trocha pómóc Antonowi i pooglóndać przi okazji trasa dlo Velorexów, ale sie nie udało, bo Velorex sie oczywiście zepsuł i pół dnia my go sprawowali u Antona. Ważne, że w sobota rano sie kuloł.

     Pogoda we sobota z rana była okropno, ale od czego sóm koledzy, porzykali i wylazło słóneczko. Tref zaczón sie o 10 rano. Jak sie zbliżała ta godzina, to usłyszeli my jekiś warkot i pokozało sie 6 Velorexów z Czechów. Antón zrobiył wielki oczy, bo do kóńca nie wierzył, że keryś przijedzie. Po powitaniu wszystkich poszli my napić sie kawy, a herbaty, bo koledzy z Czechów przijechali trocha zmarznyci. Było ich 9 i jedna dziołszka 9 lot. Velorexów było 6 i mój siódmy.

Przed Chlebowóm Chatóm

      Na 11 pojechali my oglóndać Muzeum Z.Kossak-Szatkowskij, kaj jo sie dowiedzioł, że to była pisarka. Jo myśloł dycko, że malarka, jak starziki i ojcowie. Pooglóndali my muzeum, ogród, kaj była wystawa rzeźbów, pogodali my ze wnuczkóm autorki, kero miyszko we Anglii i przijyżdżo do Górek, bo chce remóntować resztki pałacu po starce.

Velorexy przed Muzeum Z.Kossak

Pamióntkowo fotka uczestników trefu w parku przi Muzeum Z.Kossak

      Po muzeum Velorexy wybrały sie bez Skoczów i Wisła do Malinki na Skocznia im. A. Małysza. Czynść ślónsko imprezy miała przijechać fóróm na obiod ze wyndzónym pstróngym i tak my sie zaś mieli trefić za jaki 3 godziny.

Velorexy na Skoczni im.A. Małysza w Wiśle-Malince

Widok z wiyrchu skocznie

      Na skoczni wyjechali my do góry takimi stołkami na sznurkach, porobiyli fotki i chcieli my zeskoczyć na dół, ale tyn klipa Fojerman zapómnioł nartów, tóż musieli my zaś sjechać na dół z tymi stołkami.

       Na obiod dojechali my do Jaworza, kaj już czekali inksi uczestnicy i Antón przigotowół nóm niespodzianka, bo kozoł nóm przejechać bez jakoś rzyka, kaj zostali my stoć z Velorexami i trza było ich wyciskać (tlacit). Na szczynści nazod udało sie wyjechac inkszóm drógóm.

 Przeprawa bez rzyka w poszukiwaniu wyndzónego pstrónga

       Po zjedzyniou pstrónga, oblizaniu palców, a utrzyciu fónsów pojechali my wszyscy nazod do Chlebowej Chaty w Górkach, choć inszymi drógami.

     We Chlebowaj chacie był pokaz pieczynio chleba, młócynio, a inkszych rzeczy zwiónzanych z mónkóm, a chlebym, a potym zaczła sie zabawa. Piyrsze było ognisko, zawody we strzylaniu z luftbiksy, chytani rybów na wyndka, a kulani felgi z koła. Sam rzóndziyl Utopek, kery te kónkursy prowadziył. Nasi koledzy z Czechów nie dali nóm wielkich szans i wygrali wiynkszość kónkuryncji. Dostali za to roztomańte nagrody. Jedna z kónkuryncji była np "o czopka gruszek".

Kónkurs strzylanio z luftbiksy "o czopka gruszek"

   Były tyż inksze nagrody: ksiónżki, dyplómy, przewodniki beskidzki, a nawet dwa obrazy, kere namalowała p. Felicja Musioł-Kozielska w Wodzisławia, specjalnie dló nas. Pani Felicja niy mógła być z nami, ale przez te swoji obrazy chciała sie włónczyć w tyn tref, za co piyknie dziynkujymy.

      Po zjedzyniu wósztu przeniyśli my sie na fajno sala, kaj my sie zaczli bawić. Nie byda pisoł jako było, bo to trza przeżyć, tóż żałujcie, kto nie był. Jo poszół spać o pół drugij, .

 Muzyka a śpiywy słychac było długo w nocy

      W niedziela, we drugim dniu trefu, mieli my w planie wyjazd Velorexami do Brynnej. Zostało 8 ludzi z Czechów, jedna pora pojechała w sobota. Po śniodaniu kozali my właścicielóm postować przi swoich Velorexach, ale okozało sie, że sie mylili i kożdy stanył przi inkszym, tóż uznali my, że jeszcze nie pora na wsadzani ich za kerownica ( tak naprowda, to sami stwierdzili, że z rana po zabawie nie chcóm jeździć Velorexami), tóż wziyni my auta i pojechali my do Brynnej (4 auta, kole 20 ludzi).

Chwila odpoczynku w Brynnej

Tam my trocha pochodziyli, podychali świyżym luftym i Antón zaprosiył nas do siebie na woda mineralno. U Antóna posiedzieli my z pół godziny, pograli fe fuzbal na stole (piłkarzyki), pooglóndali, jak Antón miyszko i zaś pomału zjechali my do Chlebowej Chaty. Tam zjedli my na obiod resztki z dóch dni, wypiyli po kawie, zjedni po ciastku i pomału prziszoł czas na pożegnani. Kole drugij odjechali od nas koledzy z Velorexami, po wyściskaniu sie z kożdym na kóniec, a za jako godzina my wszyscy zostawili Antona z Krysióm, z całym tym bajzlym i pojechali my nazod, kożdy ku swojij chałupie.

      Tak to sie skóńczył tyn Tref Śłónzoków i Velorexów w Górkach Wielkich.

Fojerman