2007.01.18
Korzynie
Tam w Grabowinie pod lasym,
kaj kedyś był mój dóm,
choć to juz downe sóm czasy,
jo serce swoji tam móm.
Jak w łóżku leża w nocy,
to widza tam tyn świat,
zamykóm yno oczy,
o Grabowinie tyj śnia.
Czas tak wartko nóm płynie
i dziynnie nowe nas woło,
ale tam sóm moji korzynie
i nic ich wyrwać niy zdoło
Moga być fest bogaty,
abo o suchym żyć chlebie,
to, coch przeżył przed laty,
zostawia dycko dlo siebie.
Fojerman
|