Utwór oparty na książce pochodzącej z serwisu Wolne Lektury

https://wolnelektury.pl/katalog/lektura/slodka-potrawa/

Tutuł oryginalny:

Autor: Hans Christian Andersen

Tutuł polski: Słodka Potrawa

Tłumaczenie polskie: Bolesław Londyński

Tłōmaczyni ze j.polskigo na j.ślōnski: Stanisław Neblik

2022.02.07

Słodki kust

Była se roz biydno, pobożno dziołszka, co miyszkała do kupy ze mamulkōm, a ôbie niy miały już nic do jodła. Wtedy dziołszka poszła do lasa, a tam trefiyła na jedna starszo babka, co wiedziała ô jejij niydoli, a podarowała ji gorczek i pedziała:

- Jak yno bydziesz głodno, to powiydz: ”Gorczku, worz!”, a ôn ci uwarzi szumnych słodkich krupōw pogańskich,¹ a jak już sie najysz do pełna, powiydz yno: „Gorczku, doś!”, a ôn zarozki przestanie warzić.

Dziołszka zaniōsła gorczek do mamulki i ôd tej pory niy były już ani taki biydne, ani taki głodne, jak piyrwej, bo mōgły jodać dziynnie szumne słodki krupy.

Jedyn roz dziołszka kajś poszła, a mamulka padała: „Gorczku, worz!”, a na to gorczek uwarzōł krupy i mamulka najadła sie do pełna. Chce terazki, coby gorczek przestoł warzić, ale niy wiedziała, co mo dō niego pedzieć.

Tōż warzōm sie krupy, i warzōm, już kuchnia i chałupa cołko sōm fol², a potym i chałupa ôd sōmsiada i szosyjo, tak, choćby chciała nakustować³ cołki świat.

Stało sie srogi besperajstwo,⁴ bo żodyn niy wiedzioł, jako złymu poradzić.

Jak nareszcie ôstała już yno jedna, jedyno chałupa wyretowano, dziołszka idzie nazod ku chałupie a godo: „Gorczku, doś!” i gorczek zarozki przestoł warzić; a kery chcioł dostać sie do miasta, tyn musioł przede wszyjskim najeś sie tela krupōw, że ô mało co niy puknōł.

Fojerman